Και να που φτάσαμε εδώ χωρίς αποσκευές...που λέει κι ο ποιητής. Χτες κατεβήκαμε για μία ακόμη φορά στη Βουλή. Και? Την κοιτούσαμε ( κι εγώ μαζί σας). Καθόμασταν και την κοιτούσαμε και φωνάζαμε "να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή" σα να περιμένουμε να την κάψει κάποιος άλλος ή σα να περιμένουμε να πάθει αυτανάφλεξη. Δεν πετάξαμε ούτε μία πέτρα και δεν συγκρουστήκαμε με τα ΜΑΤ. Τα ΜΑΤ αντίθετα, κατά την προσφιλή τους συνήθεια εκτόξευσαν κάθε λογής χημικά στον απλό κόσμο, να μην τα ξαναλέμε αυτά, με σκοπό να μας διώξουν από την οδό Αμαλίας. Προφανώς χαλάμε το τοπίο της βουλής με την συνεχόμενη παρουσία μας μπροστά της ή στέλνουμε το λάθος μήνυμα στο εξωτερικό, ότι δήθεν δεν συμφωνούμε με τα νέα μέτρα, πράγμα που φυσικά δεν ισχύει. Όπως είπε κι ο χοντρομπαλάς ο Βενιζέλος (που αν γίνει καμιά επανάσταση και συλληφθεί για την εσχάτη προδοσία που έχει διαπράξει θα τον αφήσουμε να πεθάνει από την πείνα σε ένα κελί), όπως είπε λοιπόν το παχουλό αγόρι, οι Έλληνες στηρίζουν τα μέτρα και είναι χαρούμενοι για τη σωτηρία της χώρας. Μάλλον από την πολύ χαρά που θα ζούμε με 200-400 ευρώ για το υπόλοιπο της ζωής μας κατεβήκαμε και γεμίσαμε καρκίνο τα πνευμόνια μας, παρεμπιπτόντως επειδή χτες η ανθρωπιά μου τελείωσε εύχομαι ολόψυχα καρκίνο σε κάθε ματατζή. Και μην πεταχτεί κανείς από τους συνήθεις ανθρωπιστές του κώλου και μου πει ότι δεν είναι σωστές οι κουβέντες που λέω και ότι άνθρωποι είναι κι αυτοί και εκτελούν εντολές και ότι άλλη μαλακία ακούμε κατά καιρούς. Δεν είναι άνθρωποι, είναι ΚΤΗΝΗ χωρίς παιδεία. Και δεν τους έκανε μπάτσους κανείς με το ζόρι. Μόνοι τους το επέλεξαν, άρα είναι κτήνη από επιλογή. Και όταν θα έρθει η ώρα που θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη οι πολιτικοί μας θα λογοδοτήσουν και οι μπάτσοι. Αλλά ας αφήσουμε τα ανθρωποειδή κατά μέρος και ας ασχοληθούμε με το βασικό ερώτημα. Γιατί δεν επαναστατούμε? Δεν επαναστατούμε για πολλούς λόγους. Γιατί ακόμα έχουμε κάτι να χάσουμε. Τις συνήθειές μας και τη θέση μας στο κοινωνικό σύνολο. Όταν δεν θα έχουμε τι να χάσουμε θα επαναστατήσουμε. Η σημερινή γενιά των τριαντάρηδων και των εικοσάρηδων μεγάλωσε στην πλειονότητά της με άπλετη στοργή από την οικογένεια. Δεν μας έλειψε τίποτα με συνέπεια να γίνουμε πιο μαλθακοί και πιο φοβικοί. Ναι, η γενιά μας δεν μπορεί να πολεμήσει, δεν είναι στο αίμα της. Φοβόμαστε, φοβόμαστε το κελί, φοβόμαστε να βγούμε από τη βολή μας και δεν εμπιστευόμαστε τίποτα άλλο από τον εαυτό μας και το χειρότερο όλων, βλέπουμε ακόμα τηλεόραση. Την ίδια τηλέοραση που καταφέρνει να θάψει μία διαδήλωση 1.000.000 πολιτών επιλέγοντας να καλύψει μόνο τα γύρω επεισόδια. Κι αυτοί θα κριθούν όταν θα έρθει η ώρα. Όσοι κατεβαίνουμε σε πορείες αυτά τα δύο χρόνια επειδή γνωρίζουμε την αλήθεια και δεν είμαστε χαϊβάνια θα πρέπει να σπάσουμε πρώτα το απόστημα του φόβου και του καθωσπρεπισμού που έχουμε μέσα μας. Μετά θα πρέπει να σπάσουμε το απόστημα της κοινωνίας που δεν είναι άλλο από αυτούς τους ανθρώπους που βλέπουμε στο τραίνο όταν γυρίζουμε από την πορεία με δακρυγόνα στα πνευμόνια και μαλόξ στο πρόσωπο. Ξέρετε, αυτούς και αυτές που γυρίζουν καλοντυμένοι από την καφετέρια, και σε κοιτούν με αυτό το απύθμενα ηλίθιο βλέμμα όπως κάνουν όταν βλέπουν τηλεόραση. Μετά πρέπει να σπάσουμε το απόστημα των μπάτσων, όλοι έχουμε συγγενείς μπάτσους. Να τους απομονώσουμε κοινωνικά να τους δείξουμε ότι είναι ανεπιθύμητοι, δεν έχουν χώρο στη ζωή μας. Και εν συνεχεία να καταλάβουμε ότι η ψήφος μετράει, και δεν είναι κακό να ψηφίσουμε κάτι άλλο σε αυτή τη χώρα εκτός από πασοκ και νέα δημοκρατία. Πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα? Αλήθεια πόσο? Όταν δεν θα έχουμε να φάμε και θα ψάχνουμε στα σκουπίδια, όταν θα νιώσουμε βούλγαροι και βουλγάρες, Ουκρανοί και Ουκρανές ίσως να επαναστατήσουμε. Μέχρι τότε, καλή φτώχεια να ‘χουμε.....κι ας συνεχίσουμε να προσευχόμαστε να αυταναφλεγεί η βουλή.
